کمتر برندی در زمینه تولید عینک های آفتابی یافت می شود که به جایگاه محصولات «ری بن» در فرهنگ امریکا و تاریخ جهان رسیده باشد. از رؤسای جمهور تا ستاره های دنیای موسیقی، فیلم، طراحان مد و. . . همگی از محصولات این برند استفاده کرده و به نوعی از زمان عرضه آن ، نسلی وجود ندارد که یکی از مدل های مشهور ری بن را خریداری نکرده باشد.
ری بن در سال ۱۹۳۷ توسط «بوش و لومب»(Bausch & Lomb) و پس از سفارش تولید عینک های آفتابی از سوی نیروی هوایی امریکا تاسیس شد. شرکت بوش و لومب توسط دو مهاجر آلمانی به نام های «جاکوب بوش» و «هنری لومب» در سال ۱۸۵۳ تاسیس شده بود. در حقیقت، نیروی هوایی امریکا برای حفاظت از چشم خلبانان خود در برابر اشعه های مخرب خورشید و در عین حال حفظ پرستیژ آنها، تولید عینک های آفتابی را به این شرکت سفارش داد.
در هفتم می ۱۹۳۷ بوش و لومب حق انحصاری مدل مشهور خود به نام «ری بن خلبان» را ثبت کردند. لنزهای سبز رنگ این عینک مانع نفوذ اشعه های فرابنفش و فروسرخ به داخل چشم می شد. فریم فلزی و طلا اندود آن نیز فوق العاده سبک بود. این مدل خیلی زود مورد توجه خلبانان نیروی هوایی امریکا قرار گرفت و از آن زمان لقب «عینک های خلبانی» اصطلاحی که امروزه تمام عینک های آفتابی با طراحی مشابه با نمونه اصل ری بن را شامل می شود، متولد شد.
ری بن خلبانی در جنگ جهانی دوم و زمانی که ژنرال داگلاس مک آرتور در ساحل فیلیپین مقابل دوربین عکاسان قرار گرفت از محبوبیت بیشتری برخوردار شد. بر همین اساس، عینک آفتابی ری بن به بخشی از مد امریکایی و فرهنگ عامه مبدل شد. در سال ۱۹۵۲، ری بن سنت شکنی کرده و با کنار گذاشتن فریم های فلزی، محصولی جدید را با فریم پلاستیک سخت به نام «ری بن وی فرر» روانه بازار کرد.
این مدل نیز به سرعت محبوب شد و با گذر از مرزهای اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی، شاهد تولید انبوه خود بود. وی فرر در ابتدا برای استفاده مردان طراحی شده بود اما بانوان نیز پس از اندک مدتی جذب طراحی و فریم براق آن شدند. در بازه زمانی ۱۹۸۲ تا ۱۹۸۷، عینک های ری بن در بیش از ۶۰ فیلم سینمایی و نمایش های تلویزیونی مورد استفاده قرار گرفت. استفاده تام کروز از فریم کلاسیک وی فرر در فیلم «کسب و کار پر مخاطره» به سال ۱۹۸۳، اثر این سرمایه گذاری را نمایان کرد و ری بن به سود چشمگیری دست یافت. ری بن بار دیگر در کانون توجه قرار گرفت و فروش وی فرر به حدی رسید که این شرکت به سختی انبارهای خود را پر نگه می داشت.
در سال ۱۹۸۳، عینک های آفتابی ری بن فروش خیره کننده ۳۶۰ هزار عددی را ثبت کردند. پس از آن، محصولات ری بن در برخی سریال های مطرح دهه ۸۰ میلادی نیز حضور یافته و میزان فروش شرکت به ۱/۵ میلیون عدد رسید. این در شرایطی بود که تسلط ری بن تنها به هالیوود خلاصه نمی شد و همانند گذشته، ستارگان دنیای هنر، موسیقی و… از محصولات این شرکت استفاده می کردند. در دهه ۹۰ میلادی، با تغییر جریان بازار و افزایش محبوبیت محصولات شرکت های دیگر مانند «اوکلی»، ری بن با کاهش فروش مواجه شد. این شرکت با به روز کردن فریم های خود سعی در کسب جایگاه گذشته داشت اما به توفیق چندانی دست نیافت. در سال ۱۹۹۹، برند ری بن به گروه ایتالیایی «لوکسوتیکا» فروخته شد که برندهای دیگری مانند اوکلی و آرنت را نیز در اختیار داشت.
در سال ۲۰۰۷، ری بن بار دیگر با فریم اصل وی فرر و گستره وسیع تری از رنگ ها و طرح ها روانه بازار شد. همچنین خط تولید وی فرر چند رنگ که شامل فریم هایی با رنگ های ترکیبی مانند طلایی و مشکی، سفید و مشکی یا قرمز و سفید بود، راه اندازی شد. این راهبرد موثر واقع شد و پس از گذشت نزدیک به ۱۰ سال حتی فریم اصل ری بن خلبانی که دیر زمانی مورد استفاده نیروهای پلیس و خلبانان قرار می گرفت، بار دیگر در میان افراد مشهور جایگاه خود را پیدا کرد. موفقیت ری بن موجب شد تا دیگر شرکت های تولید کننده عینک نیز به تولید نمونه های جدید از محصولات کلاسیک خلبانی و وی فرر خود اقدام کنند.
