POP3 یا Post Office Protcol 3 در اصل یک پروتوکل دریافت ایمیل بر روی شبکه اینترنت است و اصولاً در لایه Application در پروتکل TCP/IP قرار می‌گیرد. با استفاده از این امکان شما میتوانید در کامپیوتر خود، بدون نیاز به مراجعه به سایت سرویس دهنده ایمیل‌ها تون رو دریافت و ذخیره کنید. برای دریافت ایمیل به صورت پاپ ۳ باید شما به صورت Local دارای یک client دریافت باشید. مثل Microsoft Outlook یا برنامه معظم مفت Mozilla Thunderbird. POP3 این قابلیت را به کاربرانش میده که به اینترنت وصل شوند و ایمیلشونو بگیرن و در حالی که آنلاین نیستن اونو ویرایش کنند.
در حالت عادی وقتی شما ایمیلی رو از طریق POP3 دریافت می‌کنید، اون ایمیل از روی سرور پاک میشه. البته اکنون اکثر سرویس دهنده‌های پاپ۳ قابلیتی به نام Leave on Server دارند که اصطلاحاً به اون POP3 UIDL (Unique IDentification Listing) وویگولنسج.
در مقابل اون هم IMAP قرار داره که ویژگی های منحصر به فرد و پیشرفته‌ای دارد. البته در صورتی که سرویس دهنده POP3 باشد یا Imap در هر حال از SMTP برای ارسال استفاده می‌نماید. کانکشن‌های پاپ ۳ در حالت عادی رمزنگاری نشده هستند که در این صورت پورت پاپ ۱۱۰ (احتمال زیاد) خواهد بود. در صورتی که سرویس دهنده‌ای از SSL یا Secure Socket Layer استفاده کند این پورت ۹۹۵ خواهد شد. (مثل Gmail) POP3 بیشتر ویژگی داره تا قابلیت. به نظر من چون تنها رقیبش IMAP است و اون هم کم پیدا میشه، پس به همین دلیل اینقدر پر کاربرده. دقت کنید که POP3 فقط برای دریافت است و غالباً SMTP کار ارسال رو انجام میده
